وارث بزرگ امپراطوری روم این روزها حدود 300 هزار کیلومتر مربع یعنی یک پنجم ایران مساحت دارد.ایتالیا در زبان یونانی به معنای ایزد است.کشور پیتزا اسپاگتی و البته مافیا با اینکه فقط 25صدم درصد خشکی های جهان را اشغال کرده بر اساس تحقیقات یونسکو بیش از نیمی از میراث فرهنگی جهان را در خود جا داده.کشوری با کارگردان هایی همچون فلینی,تورناتوره,برتولوچی وبنینی این روزها در کارگردانی مسائل اقتصادی درمانده است.محبوبترین ورزش در این کشور فوتبال است.وضع لاجوردی پوشان که رنگ خود را از ابی سابویا اخرین سلسله پادشاهی این کشور گرفته اند به وضع اقتصاد این کشور دچار شده اند.ان ها بعد از فتح جام جهانی 2006 افتخاری به دست نیاوردند البته ان ها 4 بار جام جهانی و 1 بار جام ملتها را به دست اوردند.

پایتخت کشور ایتالیا شهر رم می باشد. این کشور از شبه‌جزیره ایتالیا و دو جزیره سیسیل و ساردنی در دریای مدیترانه تشکیل شده ‌است. امروزه ایتالیا کشوری توسعه ‌یافته است و جزء هشت کشور صنعتی به‌شمار می‌آید.

مرزهای این کشور 2/932/1 کیلومتر است. با کشورهای اتریش ،فرانسه،واتیکان ،سان مارینو، اسلوونی و سوئیس مرز مشترک دارد. نکتهٔ جالب در مورد نقشهٔ کشور ایتالیا این است که نقشهٔ این کشور شبیه چکمه است.

دو کشور مستقل بسیار کوچک به نام‌های واتیکان و سان مارینو در درون خاک ایتالیا قرار دارند و یک تکه از خاک ایتالیا نیز بیرون از خاک اصلی این کشور و در سوئیس قرار دارد که کامپیونه دیتالیا نامیده می‌شود.

بلندترین نقطه آن کوه مونته بیانکو با ارتفاع 748/4 متر از سطح دریا و کمترین ارتفاع آن دریای مدیترانه‌است. رم، پایتخت ایتالیا، به عنوان پایتخت امپراتوری روم و اقامتگاه پاپ، برای سده‌های پیاپی از مراکز سیاسی و مذهبی تمدن غرب بود.

واحد پول این کشور یورو و زبان رسمی آن ایتالیایی است. جمعیت ایتالیا ۶۰ میلیون و ششصد هزار نفر است و ۹۱.۶ درصد مردم آن مسیحی هستند.ایتالیا پنجمین کشور پرجمعیت اروپا و ۲۳امین کشور پرجمعیت دنیا است.

ایتالیا آب‌وهوای معتدل فصلی دارد و آب‌وهوای مناطق ساحلی آن با شرایط هوایی کوهستان‌های داخلی تفاوت زیادی دارد. آب و هوای این کشور مدیترانه‌ای است. در شمال به دلیل وجود رشته‌کوه آلپ سرد، در جنوب خشک و در کل کشوری تقریباً گرم است.

پس از فروپاشی امپراتوری روم، منطقه ایتالیا به مناطق و شهرهای خودگردان بسیاری تقسیم شده‌بود (ازجمله جمهوری ونیز و دولت کلیسا) ولی واحدهای مختلف سیاسی در منطقه ایتالیا در سال ۱۸۶۱ متحد شده و کشور کنونی ایتالیا را به‌وجود آوردند.

از جمله مهم‌ترین صنایع کشور می‌توان به صنایع فلزکاری، ماشین‌آلات، مواد شیمیایی، وسایل نقلیه، مواد غذایی ، منسوجات و البسه، هواپیماسازی، کشتی‌سازی، پتروشیمی، الکتریکی، اتمی و جنگ‌افزار اشاره نمود. گندم، جو، سیب‌زمینی، چغندرقند، سیب، ذرت، برنج، انگور، ماهی، گاو و خوک نیز مهم‌ترین محصولات کشاورزی و دامپروری کشور را تشکیل می‌دهند.

همچنین ایتالیا عضو سازمان ملل‌متحد، گروه G8 و اتحادیه اروپا است. ایتالیا یکی از کشورهای توسعه‌یافته است که بر اساس میزان تولید ناخالص داخلی، هفتمین کشور جهان در سال 2006 میلادی بود. در این سال مقام‌های اول تا ششم به ترتیب از آن آمریکا، ژاپن، چین، انگلیس و فرانسه بود.

در همین سال ایتالیا ششمین کشور جهان از نظر صادرات کالا بود. اقتصاد در ایتالیا به دو بخش جغرافیایی تقسیم می‌شود. در شمال این کشور اقتصاد پیشرفته و مدرن‌‌تر است و شرکت‌های خصوصی فعال هستند. در جنوب این کشور اقتصاد بر پایه کشاورزی می‌چرخد.

ایتالیا در سال 2007 میلادی به عنوان عضو غیر دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد پذیرفته شد.

ایتالیا تاریخ غنی دارد که نه تنها پشتوانه فرهنگی و هنری مردم این کشور است بلکه به دلیل وجود موزه‌ها و بناهای تاریخی فراوان گردشگران زیادی از سراسر جهان به این کشور وارد می‌شوند.

به گزارش دانشنامه اینترنتی ویکی‌پدیا، رم، فلورانس و ونیز از جمله مقصدهایی هستند که برنامه هر بازدید کننده‌ای از شبه جزیره ایتالیا را تشکیل می‌دهند.

در کنار این شهرهای بزرگ و معروف، میراث فرهنگی پنهانی هم در شهرهایی با تاریخ هزار ساله وجود دارند که البته در مسیر اصلی بازدیدها قرار ندارند و علیرغم اینکه کمتر شناخته شده‌اند، اما به همان اندازه شهرهای هنری ایتالیا دارای جذابیتند.

نخستین بار حکومت جمهوری در سال 1946 در ایتالیا ایجاد شد. این جمهوری پس از آن ایجاد شد که در یک رفراندوم در تاریخ دوم ژوئن همین سال مردم اعلام کردند که حکومت جمهوری می‌خواهند. این روز در ایتالیا به عنوان روز ملی جشن گرفته می‌شود.

رئیس‌جمهور ایتالیا برای دوره هفت ساله از طریق رای نمایندگان مجلس و گروهی کوچک از وکلای منطقه‌ای انتخاب می‌شود. رئیس‌جمهور نخست‌وزیر را معرفی می‌کند. انتخاب و معرفی دیگر وزرا به عهده نخست‌وزیر است.

در ایتالیا دو مجلس وجود دارد : «سنا با 315 عضو و نمایندگان با 630 عضو». اعضای مجلس نمایندگان با رای مستقیم مردم ایتالیا انتخاب می‌شوند. در ایتالیا همه افراد بالای 18 سال حق رای دارند.

اعضای مجلس سنا هم با رای مستقیم مردم انتخاب می‌شوند اما سن رای دادن برای مجلس سنا 25 سال است. اعضای هر دو مجلس برای دوره‌های پنج ساله انتخاب می‌شوند.

ایتالیا یکی از اعضای پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) است و نیروهای خود را تاکنون به مناطق جنگی چون بوسنی، کوزوو، آلبانی و افغانستان اعزام کرده است.

متوسط عمر مردم ایتالیا 1/44 سال و امید به زندگی برای زنان83و برای مردان 77 سال است.90 درصد مردم ایتالیا مسیحی کاتولیک و بقیه مردم یهودی و مسلمان هستند.

برج پیزا

برج پیزا به ایتالیایی:Torre pendente di Pisa) واقع شده در شهر پیزادر ایتالیا، با وجودی که تنها برج کج جهان نیست، ولی مشهورترین آن در کل جهان می‌باشد.

این برج با56.70 متر ارتفاع و ۱۴۵۰۰ تن وزن در توسکانی ایتالیا واقع است. آغاز ساخت این برج در دوره رنسانس در 9 اگوسیت 1173 به انجام رسید. گفته می‌شود در آن دوره، ثروتمندان ایتالیا و طبقه اشراف برای رقابت با یکدیگر مشهورترین هنرمندان و معماران را مأمور ساختن شاهکارهای معماری می‌کردند.

در قرن دوازدهم، اهالی شهر پیزا تصمیم گرفتند کلیسای آنها برجی داشته باشد که برج سینت مارک را تحت تأثیر قرار دهد. پس از آن که پایه‌های بنا حفر شد، معماری کار آزموده به نام دیوتیسالوی که مسئول ساختمان این برج بود، نخستین سنگ آن را بنا نهاد. اما چند سال پس از شروع ساخت آن، هنگامی که تنها سه طبقه پایینی آن به پایان رسیده بود و پیش از آنکه ارتفاع برج به ۱۲ متر برسد، این برج خمیدگی خودش به سمت جنوب‌شرقی را نشان داده بود. پس از آن ساخت این برج به مدت ۱۰۰ سال متوقف شد.

در سال ۱۲۳۴ از معمار دیگری به نام بونانو پیزانو خواسته شد تا ساختمان برج را تمام کند. او چهارمین سقف بنا را به پایان رساند و آن را نیمه تمام گذارد و چهار طبقه بعدی آن با همان تمایل به خمیدگی به پایان رسید. سپس معمار دیگری رشته کار را بدست گرفت و طبقات پنجم و ششم را تمام کرد، اما پایه اصلی همچنان منحرف می‌شد.

تقریباً صد سال بعد، معماری به نام جووانی پیزانو ساختمان آخرین بالکن را به پایان رساند و ناقوسهای برج را در نزدیک مرکز ثقل نصب کرد.

این برج با زاویه 6.3 درجه نسبت به زوایه قائم توانسته قدرت جرمی خود را در مقابل نیروی گرانشی مرکزی حفظ کند. در صورتی که معماران میتوانستند این نوع حالت را حفظ کنند این برج با توجه به نوع زمینی که بر روی آن قرار داشت میتوانست تا زاویه 6.8 درجه نیز کج شود اما به دلیل نصب شدن یک لوستر تمام فلزی 1.2 تنی این موضوع تا حد زیادی تحت‌الشعاع قرار گرفت و حال بسیاری از معماران در این فکر هستند که بازوهای مقاومتی بر روی آن برای حفظ قدرت نگاهدارنده آن تعبیه نمایند.

بدین ترتیب در سال 1350، یعنی پس از ۱۷۶ سال، ساختمان برج به ارتفاع 56.70 متر با تعداد ۷ زنگ در بالای آن به وزن بیش ۲۹ تن، پایان یافت. از آن زمان تا کنون و در مدت ۷٫۵ قرن مدام به انحراف این برج افزوده شده و در حال حاضر ۲/۴ متر از خط اصلی خود انحراف پیدا کرده‌است.

این برج ۵۵ متر بلندی و هفت ناقوس داشت، که به علت خطر ریزش آن، ناقوس‌های آن به صدا در نمی‌آمدند. در آن ۳۰۰ پله نصب شده‌است و ضخامت پی‌های برج در حدود ۵ متر است که روی ماسه، کار گذاشته شده‌اند. عده‌ای معتقد هستند همین امر سبب کج شدن برج شده‌است. کارشناسان می‌گویند علت اصلی انحراف برج مربوط به خاک زیربنای آن است که دارای ساختمان اسفنجی می‌باشد.

بر طبق یک افسانه گالیلئو گالیله که خود نیز یک پیزایی بود، آزمایش‌هایش در مورد سفوط ازاد را در طبقات بالای این برج انجام داده‌است.

بر اساس گفته های ناموثق منشی گالیله ۲ گلوله با جرم های متفاوت را از بالای این برج به طور همزمان رها کرد تا این نظریه که سرعت سقوط اجسام از جرمشان مستقل است را ثابت کند

برج پیزا که یک اثر هنری نیز هست ساختنش ۱۷۷ سال بطول انجامید و اولین طبقه ی آن در سال ۱۱۷۳ ساخته شد که از سنگ مرمر سفید با ستون های بزرگ و زیبا بود و به قوسهایی منتهی میشد .

این برج به این ترتیب، به نشان اصلی شهر پیزا تبدیل شد و سال 1987 به میراث فرهنگی جهان پیوست.